tak zimno, a ja chcę snuć się, odurzać urodą świata. gdziekolwiek

Duszę się codziennością, cholerną monotonią, 
rzucam, niczym zwierzę w klatce.

Chcę wyjść.

Boję się wyjść.

Nowy rok, a ja nadal egzystuję gdzieś na krawędzi. Kim jestem?

Dzień za dniem, godzina za godziną, papieros za papierosem, pustka, 
fala emocji, natłok myśli, niewiadoma.

Bez zmian.